Ik had het vroeger op school al, zelfs zo erg dat ik mijn plek aan het raam moest ruilen voor eentje aan de gangkant van de klas. Ja, ik was snel afgeleid. Uren kon ik uit het raam kijken en had dan geen idee waar de les over ging. Buiten was zoveel interessanter dan binnen en zelfs een leeg schoolplein gaf me meer inspiratie dan het schoolbord. Digibord heet dat tegenwoordig. Daar schrijf je niet met krijtjes op maar dat gebeurt vanuit de computer. Schrijven is ook zoiets. Kinderen kunnen bijna niet meer schrijven las ik, omdat ze alles intikken op hun laptop.
Dat ik snel afgeleid ben is nog steeds het geval merk ik. Zo zocht ik laatst een passende foto als begeleiding bij mijn aankondiging op het forum van de 96e verjaardag van Volvocar. Ik had een bepaald plaatje in gedachten waar ik dan een Zweedse vlaggetje en een aardige tekst in zou zetten. In een bescheiden digitaal archief heb ik in de loop van de jaren een groot aantal foto’s verzameld. Ik had een vermoeden in welke map ik die foto zou vinden maar daar kwam ik ‘m niet tegen. Niet in de map klassiekers en de submap Jakob ook niet. Maar waar dan wel.
Al grasduinend belandde ik tussen de prachtigste vooroorlogse auto ontwerpen en al snel was ik helemaal vergeten wat ik ook alweer zocht. Zo zag ik de legendarische BILO, een prototype uit de jaren 30 waarvan er maar 1 gebouwd is. Er bestaan een paar foto’s van en een beknopte beschrijving. Er is zelfs een klein stukje film waarop hij al rijdend te zien is. Naar de exacte kleur moet je raden maar het was duidelijk dat er in ieder geval van geel en blauw sprake was, ja de nationale Zweedse kleuren. Wat er uiteindelijk van de BILO terecht is gekomen is ook zo’n verhaal. Hij is in ieder geval niet door Volvo bewaard maar kwam in Denemarken bij een handelaar die er stukken uitgezaagd heeft zodat hij al een soort bestelwagen gebruikt zou kunnen worden. Wat had het Volvomuseum dat ding graag in de collectie gehad. Ik heb ‘m als miniatuur want Edition Atlas maakte er een schaalmodel van, eentje in grijs en zwart, zoals op de foto, en een in geel en blauw zoals ooit summier beschreven werd.
Mijn zoektocht naar het verjaardagsplaatje werd nog een paar keer onderbroken. Een foto van een kopje uit de Volvo kantine met een Zweeds koekje dan maar ? Of toch maar een foto van een Volvotaart die ik op internet vond. Nee, dat is niet echt passend voor een bejaarde maar toch springlevende organisatie.
Uiteindelijk kwam ik via het hoofdstuk ‘diversen’ op het spoor van een apart mapje oude fabrieksfoto’s. Daarin vond ik een tafereeltje van een aantal monteurs die op en rond een in aanbouw zijnde Jakob stonden. Er was ruimte voor wat tekst, dus die heb ik dan maar gekozen en geplaatst op Volvo-forum.nl
Immers …
Volvo for life
Reactie plaatsen
Reacties