Enige tijd geleden stuitte ik op zolder op een doos die ik in jaren niet gezien had. Een bouwdoos uit de jaren ’50 waarmee ik als klein jongetje vele uren speelde. Het systeem heet MOBACO en bestaat uit een grondplaat met gaten waarin op vaste onderlinge afstand houten paaltjes gestoken kunnen worden. Tussen die paaltjes schuif je dan paneeltjes, ramen en deuren, dak er op en op die manier kun je hele bouwwerken creëren.
Ik was benieuwd naar de geschiedenis en vond al snel een website waar liefhebbers van het systeem, allemaal heren van een zekere leeftijd, ervaringen uitwisselen. Het systeem werd in de jaren ’20 in Zeist bedacht en is al sinds 1960 niet meer in de handel. Echter, tot mijn verbazing is er een levendige handel op Marktplaats en wordt er ook nog druk mee gespeeld. Creatieve geesten bouwen soms gigantische bouwwerken, van een kopie van de Sagrada Familia tot een heuse grachtengordel, compleet met hijsbalken, mogelijkheden waar de ontwerpers van 100 jaar geleden waarschijnlijk nooit aan gedacht hebben.
En zo belandt je al snel tussen de mannen die de complete geschiedenis van Mobaco onderzoeken en daarover publiceren op www.mobaco.nl. Met een van die heren zat ik in mijn kantoor aan tafel om wat onderdelen te bestuderen die afwijkend waren en de nieuwsgierigheid van de experts wekten. Bijzondere onderdelen, zo bleek, zeer waarschijnlijk prototypen uit de pre-productie in 1924, een mooie vondst.
Mijn kantoor ademt VOLVO. Er hangen Volvo ‘Those were the days’ posters aan de muur en door de vitrines vol Volvo miniaturen komt elk gesprek al snel op Volvo. Al snel bleek mijn gesprekspartner niet al vele jaren tevreden Volvo eigenaar te zijn. Bij het afscheid bekeken we buiten nog snel zijn V70, iets jonger dan de mijne, anders van kleur maar met dezelfde velgen. En zo eindigde een gesprek over de geschiedenis van Mobaco speelgoed van 1924 in een uitwisseling van gedachten over Volvo van vandaag.
Immers …
Volvo for life
Reactie plaatsen
Reacties